. 

Yola çıkmadan: Manzaraya tuttuğunuz boş bir çerçevenin ardından manzaraya baktığınızı düşünün: açınızı değiştirdikçe manzara değişir, öyle olunca görebileceğiniz manzara ihtimalleri sonsuzlaşır. İşte bu yönle evrilen bir bakış açısı için ihtimaller sınırsızlaşır, yeni olasılık ve ihtimaller belirir. Çerçeveyi burada kendimizi sınırladığımız kalıpların bir metaforu olarak alabilirsiniz. Doğduğumuz andan bugüne çok çeşitli sebeplerle ortaya çıkan davranışsal kalıplarımızı tanımak, sınırlarımızı anlamlandırmak, bugüne kadar varoluşsal olarak sahip olduğumuz ancak hiç kullanma fırsatı bulamadığımız özelliklerimizi deneyimleyerek hayatımıza eklemek,  potansiyelimizi parlatır, göremediğimiz yeni ihtimal ve fırsatları ve değerlendirme fırsatı sunar.

Sizin yapmakta olduğunuz şeyler ve olmakta olduğunuz (içinde bulunduğunuz ) hal olmuştan ve olacaktan çok daha büyük önem taşıyor, çünkü ancak olmuş olanı sahiplenip, anlamlandırdıktan sonra bugünün hakkını vermek ve yarınlara yelken açmak mümkün: yelkenlerinizi de hep simdi ve buradaki rüzgarın eşliğinde şişireceğinizi bilerek yol alırsanız, her gün aldığınız yolun bir armağan olduğunu fark edersiniz..

Bu öyle bir armağan ki , ancak yelkenlerinizi açarsanız, beklediğiniz rüzgar sizi bulur.

Yelkenlerinizi açıp, rüzgarınızı yakalamanız dileğim ile,

Kalpten bir dokunuş ve şefkatle,